Een week vloog voorbij en ik voelde eindelijk het gevoel dat me altijd gelukkig maakte: de drang en nood om

De zon begon aan zijn ondergang. Het was weer tijd om onze spullen bijeen te rapen en terug te keren

Het was ietsje later dan 4 uur toen de warmte van de zon afzwakte en de mensen hun krachten terugvonden

Veel kan ik over deze foto niet zeggen. Het is dan ook zonder twijfel mijn lievelingsfoto van de reeks. Ik

Mijn oudere broer “Krimo” had me eens gezegd: “Het is toch raar, wetende van waar papa komt en van alle

We lieten de woningen achter ons en richtte ons naar Tawhelt een kleine oase die uit de droogte van de

Dit is het dan. We waren eindelijk in Iligh aangekomen en ik kon mijn ogen bijna niet geloven. Ik parkeerde
We waren er bijna. We hadden het Atlasgebergte overleefd en we moesten enkel nog een halve dag op de nieuw